- اسفند ۸, ۱۳۹۸
- ارسال شده توسط: تاراپوشش
- بخش: بیومتریال
هیدروکسی آپاتیت به طور گسترده به عنوان سرامیک زیست سازگار در بسیاری از زمینه های پزشکی کاربرد دارد، اما به دلیل شباهت آن با بخش معدنی استخوان، عمدتاً در تماس با بافت استخوان است. کلسیم فسفات ها به دلیل دامنه خواصی که ارائه می دهند در زمینه مهندسی پزشکی مورد استفاده قرار گرفته اند. هیدروکسی آپاتیت با فرمول شیمیایی Ca5(PO4)3(OH) دارای خواص زیست سازگاری، چگالی پایین، پایداری شیمیایی و زیست فعالی مشابه با بافت سخت استخوان است. هیدروکسی آپاتیت به دلیل خاصیت زیست تخریب پذیری میتواند برای ساخت ایمپلنت های بدن استفاده شود و در جهت بازسازی استخوان برای مدت طولانی جایگزین گردد.
خاصیت زیست تخریب پذیری هیدروکسی آپاتیت با بهبود درجه استخوان سازی مشابه هیدروکسی آپاتیت بیولوژیکی (60-70%)و کاهش اندازه دانه در سطح نانو گسترش مییابد. هیدروکسی آپاتیت درابعاد نانو میتواند منجر به خواص کاربردی زیادی از جمله اندازه دانه و افزایش نسبت سطح به حجم ریزساختاری شود که در تماس با محیط بدن اتصال خوبی با ایمپلنت برقرار میکند. رفتار هیدروکسی آپاتیت در هنگام غوطه وری در مایع شبیه سازی شده بدن(SBF) وابسته به ساختار و ترکیب است. میزان انحلال آن تا حد زیادی به سطح بلورینگی، ترکیب فاز، ریزساختار، سطح و ضخامت سطح بستگی دارد.
درشرایط in vivo وin vitro رهایش یون Ca2+ از نانوپودرهیدروکسی آپاتیت مشابه آپاتیت استخوانی است و بسیار سریعترازHA درابعاد میکرو است. بنابراین مهم است که با کنترل اندازه ذره، مورفولوژی، درجه کریستالی شدن و ترکیبات شیمیایی نانوپودر هیدروکسی آپاتیت گسترش یابد.
ایمپلنتهای هیدروکسی آپاتیت متخلخل برای رهایش موضعی داروها در استخوان و همچنین برای بهبود ضایعات اولیه در مینای دندان استفاده میشود. به رغم خواص بیولوژیکی ، هیدروکسی آپاتیت دارای نقایصی نظیر کم بودن میزان جذب بیولوژیکی، مقاومت در برابر شکست کم و مقاومت خستگی کم در محیط فیزیولوژیکی است.