- خرداد ۱, ۱۳۹۹
- ارسال شده توسط: تاراپوشش
- بخش: آزمون ها و بررسی خواص مواد, مطالب آموزشی
راه های افزایش چسبندگی رنگ به فلزات
چسبندگی به عبارتی مقاومت پوشش اعم از رنگ و غیر رنگ در برابر کنده شدن از سطح زیرلایه است. عدم چسبندگی مناسب رنگ به زیرلایه سبب ورقه و پوسته شدن رنگ میشود که علاوه بر ایجاد ظاهری نازیبا، به عدم حفاظت در برابر خوردگی و تسریع تخریب زیرلایه منجر می شود. چسبیدن رنگ به سطوح فلزی یکی از بزرگترین چالش های صنایع مختلف از جمله صنایع هوایی، صنایع دریایی و اتومبیل سازی است. چسبندگی و استحکام چسبندگی، وابسته به ایجاد عوامل زیر است:
- چسبندگی مکانیکی یا قفل مکانیکی
- مکانیزم های فیزیکی در سطح مولکولی در فصل مشترک (سطوح دارای بار الکتریکی دو قطبی)
- مکانیزم های ترمودینامیکی در فصل مشترک (انرژی فصل مشترک)
- مکانیزم های شیمیایی در فصل مشترک (اتصالات شمیایی)
در ادامه به برخی از روشهای بهبود چسبندگی رنگ اشاره می شود.
-
زبر کردن زیرلایه
یکی از ابتدایی ترین روش ها زبر کردن زیرلایه است که با سنباده زدن سطح، میسر می شود. این روش برای تمام زیرلایه ها قابل استفاده است. این روش منجر به ایجاد پستی و بلندی های ماکروسکوپی در سطح شده و سطح تماس در ارتباط با رنگ را افزایش می دهد. اگرچه سنباده زنی سطح به میزان بهینه باید صورت گیرد تا ظاهر مناسبتری را به سطح بدهد. این روش برای کاربردهایی با شرایط عادی از لحاظ خوردگی می تواند تا حدودی موثر واقع شود.
-
استفاده از ترکیبات ارگانومتالیک
این ترکیبات عموما بر پایهی تیتانیوم و زیرکونیوم هستند و به عنوان ارتقاء دهندهی چسبندگی سطح کاربرد دارند. این ترکیبات پیوندهای پایداری با گروه های عاملی سطح نظیر OH، COOH، CONH یا NH2 برقرار می کنند و عامل کراس لینک یا پیوند عرضی به شمار می آیند. این دسته از ترکیبات که در رنگ اعمال می شوند هنوز نیازمند پیش عملیات هایی نظیر زبرکردن سطح هستند تا نتیجهای مناسب را در پی داشته باشند.
-
اتصال شیمیایی
اضافه کردن چسب هایی که دارای گروه های عاملی اند می تواند به اتصال شیمیایی با زیرلایه منجر شود. در مورد اتصالات شمیایی، تشکیل پیوند کوالانس با زمینه صورت می گیرد. گروه های عاملی شامل هیدروکسیل ها یا کروبونیل ها می شود که تمایل به اتصال با زیرلایه با گروه های عاملی مشابه دارند. ارگانوسیلان ها به عنوان یک چسب قوی از کاربردی ترین ها در این دسته است که به عنوان افزودنی به رنگ ها اضافه می شوند. این افزودنی ها علاوه بر ارتقا چسبندگی، موجب بهبود مقاومت به رطوبت و کاهش پتانسیل خوردگی می شوند.
-
استفاده از پوشش PEO به عنوان زیرلایه
پوشش PEO ، پوششی با مقاومت چسبندگی بالا و مقاومت به خوردگی مناسب است که موجب بهبود چسبندگی رنگ به زیرلایه می شود. علت ارتقا چسبندگی رنگ به پوشش PEO، حضور میکروتخلخل ها و زبری مناسب است که فصل مشترک در تماس با رنگ را افزایش می دهد و به قفل مکانیکی منجر می گردد. به سبب خواص مقاومت به خوردگی و خواص مکانیکی مناسب این پوشش، استفاده از آن در بدنه ی هواپیما و کشتی می تواند مفید واقع شود. این پوشش از ورقه شدن رنگ جلوگیری می نماید. لازم به ذکر است که استفاده از PEO برای بدنه های آلومنیومی، تیتانیومی، منیزیمی و زیرکونیومی متداول است.